هوش مصنوعی نه محصول یک انقلاب ناگهانی، بلکه نتیجه انباشتی از نیازهای شناختی، اقتصادی، فلسفی و فناورانه بشر است. انسان هوش مصنوعی را خلق کرد تا ظرفیت‌های ادراکی خود را توسعه دهد، محدودیت‌های زیستی‌اش را جبران کند، پیچیدگی جهان مدرن را مدیریت‌پذیر سازد، و در نهایت به پرسش بنیادین درباره «ماهیت هوش» و «خودآگاهی» نزدیک‌تر شود. این مقاله با رویکردی میان‌رشته‌ای، انگیزه‌های تاریخی، معرفتی، مهندسی و تمدنیِ خلق هوش مصنوعی را بررسی می‌کند و توضیح می‌دهد که چرا هوش مصنوعی نه صرفاً یک ابزار، بلکه ادامه‌ی منطقی تکامل شناختی انسان است.

ادامه مطلب